Op het moment dat partners met minderjarige kinderen uit elkaar gaan, komt het vraagstuk van de kinderalimentatie om de hoek kijken. Ouders moeten met elkaar afspraken maken met betrekking tot de kinderalimentatie en deze afspraken vastleggen in een ouderschapsplan. Dan speelt de vraag in hoeverre ben je als ouder eigenlijk vrij in het maken van afspraken?

Met betrekking tot partneralimentatie is het zo dat partners bijna alles met elkaar kunnen afspreken: zij hebben dus grote contractsvrijheid. Zo kunnen zij bijvoorbeeld overeenkomen dat helemaal geen partneralimentatie hoeft te worden betaald.

Bij kinderalimentatie is dit anders, omdat kinderalimentatie van “openbare orde” is. Dat betekent dat de ouders niet zomaar alles met elkaar kunnen afspreken. De (hoogte van de) kinderalimentatie moet namelijk voldoen aan de wettelijke maatstaven. Hierdoor wordt de contractsvrijheid van ouders bij het maken van afspraken over kinderalimentatie begrensd.

Uit rechtspraak volgt dat niet van de wettelijke maatstaven kan worden afgeweken in het nadeel van de kinderen, ook niet als de ouders de afwijking van de wet bewust zijn overeengekomen.[1] Andersom is het zo dat ouders wel in het voordeel van hun kinderen van de wettelijke maatstaven kunnen afwijken.

Een voorbeeld: op grond van de wettelijke maatstaven zou een ouder voor € 200,00 moeten bijdragen in de kosten voor de kinderen. De ouders spreken echter samen af dat deze ouder maar € 150,00 hoeft te betalen. Dit mag dus niet, omdat dan in het nadeel van de kinderen wordt afgeweken. Maar stel dat de ouders in dezelfde situatie afspreken dat de ene ouder voor € 250,00 bijdraagt in de kosten voor de kinderen, dan mag dit wel. Deze afspraak is namelijk in het voordeel van de kinderen.

Kortom: ouders kunnen niet zomaar alles met elkaar afspreken over de kinderalimentatie. Het is namelijk van belang dat de afspraken overeenstemmen met de regels die uit de wet voortvloeien. Als er afspraken gemaakt moeten worden over kinderalimentatie, laat je dan dus goed adviseren!

[1] HR 19 maart 2021, ECLI:NL:HR:2021:422.